Van zeeverkenners en indianen

Zaterdagmorgen ben ik al vroeg met Ellen op pad gegaan naar Brakkeput, waar de zeeverkennerij is. Ellen afgezet, ik wilde nog even een uurtje bij Caracasbaai zitten (tot de installatie). Maar daar kwam ik niet het strand op omdat politie de boel tegen stond te houden. Onraad.
Later hoorde ik dat ze drugs hebben onderschept en 4 mensen opgepakt. Goeie zaak.
Dus ben ik met mijn stoeltje bij de scouting gaan zitten, boek erbij. Flesje water. Lekker rustig.
De installatie van de nieuwe zeeverkenners was een erg leuke happening. Ik heb filmpjes gemaakt, maar die krijg ik niet geüpload op de laptop. Komt misschien nog. Heb even hulp nodig van technische mannen.
Omdat het te ver was om naar huis te gaan, ben ik bij de zeeverkennerij blijven hangen, beetje boek lezen, beetje kletsen met andere ouders, beetje kijken wat ze deden. Ik snap wel dat het leuk is voor Ellen: ze doen veel spelletjes met wedstrijd-elementen, in en bij het water. Echt iets voor haar. Ze is helemaal trots op haar emblemen (die moet ik nog op haar nieuwe bloes naaien) en haar sjaaltje.
Om kwart over 1 zijn we naar de stad gereden. Ik wilde nog even naar kleren kijken. Eerst hebben we bij de Mac op Saliña een lekker bak koffie gedronken en ons omgekleed. Toen hadden we nog een uurtje om snel door de stad te racen...
Daarna naar de International School waar een zang uitvoering was van kinderen. Ik had de kaartjes van een meisje van Ellen haar school. Het was echt superleuk. Ze zongen heel goed. Ook een groepje kinderen die veel met dans erbij deden: Blitz-kids. Het was allemaal Papiamentu, dus Ellen kon er niet veel van verstaan, ik iets meer. WE waren bijna de enige Makamba's in de zaal.
Ard was met de jongens en nog een hele club jongelui (?) naar de grotten van Hato. Daar hebben ze zich uitgeleefd tot ze rood zagen als indianen. Van de tera korá, rode aarde. Daarna zijn ze naar Daaibooi gegaan waar ze met kleren en al de zee ingedoken zijn. Het meeste stof is er daar afgespoeld, de rest is schoon geworden in de wasmachine.
Ze hebben er 3 grote kreeften gevangen, die zopas in de pan zijn gegaan. Die 2 van ons, dan. Egbert, een broeder uit de kerk, had ook 1 mee naar huis genomen.
Het was een spectaculair gebeuren, die kreeften in de pan. Althans, voordat ze in de pan lagen... Ze hadden niet veel zin in het hete bad. Toen ze eindelijk op tafel stonden barstte Thijs in huilen uit: hij vond het zo zielig.
Het smaakte zoals het hoort. Een tikje zoetig, maar wel naar schaaldier. Niet echt om zo te eten. Wel lekker door de paella ofzo.
Gisteravond hebben we nog Kolonisten gedaan. Met zijn vijven, dan duurt het wel lang. Erg veel lol gehad met elkaar: Janwillem, Edward, Martine, Theo, Ard en ik.
En vanochtend uit de kerk hadden we visite van Bonaire, een stel dat ook een weekend hier op het eiland is. We hopen ook een keer bij hun langs te gaan als we zelf op Bonaire zijn.