piekeren

Ik weet niet hoe vaak ik nu al in de berging heb gestaan, kijkend naar onze Ikea Ivar-kast. Piekerend hoe het anders (lees: beter) kan. Nu is het een zootje van van alles en nog wat. Glaswerk, plastic bakjes, knutseltoestanden, schoenen die op dit moment niemand passen, breiwol... (voor het geval Ellen nog inspiratie krijgt) En dan ook nog de wasmachine, wasmanden (als die niet toevallig bij de waslijn staan), een stofzuiger die het niet echt meer doet. Er is nog wel iets te organiseren in huis :)
Nou ja, genoeg piekervoer. In elk geval wel voor mij.
Vanmorgen ben ik naar tante Erna geweest. Koffiedrinken, zeg ik dan. Maar dat slaat nergens op, want tante Erna drinkt geen koffie. We nemen gezellig samen een sapje en kletsen zo 2 uur vol. Ze vertelde dat ze pas weer een nestje had gehad van een kolibri. Die hadden de buurkinderen gekregen. De volgende keer krijgen wij hem! Dat is leuk!! Ze weet veel te vertellen over de flora en fauna van Curaçao. En verder beppen we over de kerk, de politiek, de kinderen (en de rest van de familie...:)) Heerlijk mens. Zo zei ze vanmorgen dat ze graag haar benen in wilde ruilen. Kan ik me voorstellen, met die versleten knieën. Dat is niet fijn.

Ellen is vanmiddag weer met Talitha naar de baai geweest. Ze heeft een superweek, zo met een vriendinnetje vlak naast de deur. Het zal afkicken zijn, volgende week.

Vanavond heeft Shon (die bij de VPCO gewerkt heeft) ons 6 palmpjes gebracht. Hij heeft ze zelf opgekweekt van een kokosnoot (het kan dus echt, Douwe en Stijnie!) Ard heeft ze gelijk in de tuin gezet en ik denk dat we ze voorlopig wel goed water moeten geven. Tenzij het zo blijft regenen als de afgelopen nacht. Niet dat ik er veel van gehoord heb, maar ze zeiden het op het nieuws.
Langzamerhand krijgen we een beetje tuinvulling.