afscheid van de familie

11 juni. Vandaag hebben we afscheid genomen van de broers en zussen en alle neefjes en nichtjes. Het was een gezellige dag. Goed om iedereen even te spreken. Natuurlijk houden we contact via mail en hyves. En ook bellen is tegenwoordig best te doen. Vroeger, 20 jaar geleden, kostte het een kapitaal: een paar gulden per minuut. Toen Ard stage liep op Curacao belden we wel met elkaar, de laatste weken dan. Hooguit een keer in de week en hooguit 5 minuten. Als Ard nu naar de Antillen gaat bellen we rustig een half uur.....via de belpiraat! Trouwens, skypen is helemaal gratis. Maar onze ervaring is dat het in elk geval vanaf Bonaire niet altijd even goed werkt. Misschien lukt het vanaf Curacao beter, het netwerk is daar in elk geval wel beter. We zullen het wel zien en merken. Kwestie van uitproberen.
Zo langzamerhand zijn we allemaal meer bezig met hoe het leven zal zijn als we de grote oversteek hebben gehad. De kinderen vragen daar ook regelmatig over: hoe gaat het als we aankomen, wat gaan we dan doen, is het dan al donker, hoe gaan we de tuin maken enz.
De vliegreis vinden ze niet geweldig. Dat je dan zo lang in het vliegtuig zit en jezelf moet vermaken, hmm, een noodzakelijk kwaad. Het is, zeg maar, de enige manier om er te komen. Alleen Ard verheugt zich nog steeds op het vliegen. En dan ook nog een tussenlanding op Aruba.....Gelukkig vliegen we bij daglicht. Want de terugreis is in de nacht, dan is het heel lang donker en zooooo saai. Daar denken we nog maar niet aan.

Lieve broers en zussen, oom en tante, bedankt voor alle lieve woorden, cadeautjes, enveloppen met inhoud (gaan we wat leuks mee doen op Curacao!) en de gezelligheid van deze dag!! Een fijne herinnering voor straks.