stilte

Haha, en jullie maar wachten op onze verhalen! En wij maar met onze verhalen in ons hoofd lopen.
Nu zitten we even in de stad, Ard en ik, bij het Riffort. Een ijsje eten en tegelijk even op internet. Het zal nog wel even duren voordat we zelf een aansluiting hebben, want er is een kabel gebroken, aan het begin van onze kavel. Door de buren, een tijd terug al, doordat er betonnen platen op zijn gelegd. UTS moet dat nu repareren. En dat duurt even....
Vandaag ben ik druk aan het schuren geweest met Theo zijn kamer. De vloer is een rampenplan. Nu zitten er al weer losse stukken, zag Ard. Dus nog een keer schuren en coaten. Maar dan zetten we wel al vast het bed terug. De bergkast is ook gedaan.
De tweede badkamer is een eind getegeld, morgen de tegels op de vloer, maandag voegen, denk ik.
Dan kan de elektriciteit ook verder aangelegd. Er moet nog het een en ander bijgewerkt aan de muren van de woonkamer. Daarna moet het allemaal geschilderd. En aangezien het erg hoog is, moet er een grote steiger opgebouwd. Die bouwvakkers werken op zijn Antilliaans: zeer langzaam. Als je ze niet achter de broek zit doen ze weinig. Irritant! Al die mannen die in je huis rondlopen, daar word ik goed zat van. Maar ja, ik wil ook wel dat het klaar is. Dus nog even afzien. De enige die een beetje aan onze kant staat is de architect. Die snapt tenminste dat het voor ons niet leuk is zo.
Dan bedenken we elke keer maar weer dat het wel leuk wordt! Over een poos...