Eindelijk weer papiamentse les...

Ik heb vanmorgen een briefje op de deur geplakt: ben weg, jullie redden je wel...
En toen ben ik lekker weer naar Papiamentse les geweest. Het was erg gezellig. In de eerste plaats. Voor de rest viel het me mee hoeveel er wel was blijven hangen. Eigenlijk gebruik ik het ook best wel, maar dan op beperkt gebied. Bouwgebied.
We hebben een artikel vertaald uit een jongerentijdschrift. Dan leer je weer heel andere woorden.
Overigens hebben we nog steeds geen architect of aannemer weer gezien. Het blijft spannend.
Verder heb ik cadeautjes gekocht voor Arjan, die donderdag jarig is. Ons rustige half jaar, wat verjaardagen betreft, is weer voorbij.
Vanmiddag heeft Arjan gespijbeld van de papiamentse bijles, want hij had afgesproken met een vriendje. Ze moeten een opdracht doen: een boot maken van afval. Dat hebben ze gedaan. Arjan had het al helemaal op de computer gezet in een 3D animatie. Je snapt niet waar hij het vandaan haalt. Het is dus ook zo geworden als hij getekend had. Ze hadden 2 planken nodig, waarvan 1 zijkant in een punt was gezaagd. Dat hebben ze eerst uitgetekend. Toen zijn ze op zoek gegaan naar een bouwterrein. Daar hebben ze aan de bouwvakkers gevraagd of die het voor hen wilden zagen. Arjan had het zelf al geprobeerd, maar dat werd hem niet. Zo lossen ze dat dan op. Heel creatief. 3 lege sap-pakken ertussen. Klaar. Nu moet er nog een mast op met zeilen.
Ard was vroeg thuis, vanmiddag. Die is nog even een uurtje met Thijs naar de baai gegaan. Waar hij een frozen cappuccino nam en Thijs er één gratis kreeg...
Toen ik vanavond naar Willemien ging (we hebben samen een stapel boeken geplastificeerd voor de bieb) heeft Ard de voorporch afgeverfd. Het gaat dus een stuk beter met zijn schouder.
Hij had ook van die noodfittingen gehaald. Sommige zaten in elkaar gedraaid en die kan je dan niet zomaar meer losdraaien. Het leuke was wel dat ik uitvond hoe je ze wel weer loskreeg. Met een schroevendraaier. Nu hebben we overal van die gezellige spaarlampen hangen. Lampen, geschikt voor 220 volt, moet je hier echt zoeken. We hebben nog geen mooie gezien. Eigenlijk moet ik zeggen: armaturen. Want de lampen zijn er wel, natuurlijk, maar de armaturen zijn meest voor 110 volt.
Misschien dat we toch wel wat bij Ikea uit gaan zoeken, via internet, en dat Ard ze straks in april meeneemt. Althans een deel.
Theo is vanmiddag bij een klasgenoot gebleven om te werken aan een opdracht. Ik heb het idee dat hier meer opdrachten voor thuis gegeven worden dan in Nederland. Geeft niet, daar leren ze van!