we zijn de weg kwijt

Beetje rare titel voor een reisverslag. Maar ons gesprek over een titel ontaardde in praten over verjaardagen. En dat in deze tijd, terwijl er nog geen enkele verjaardag in het verschiet ligt. De weg kwijt dus. Op verre zijpaadjes beland.
Vanmorgen heeft Ard, met Thijs, Ellen weggebracht naar de scouting, de zeeverkenners. Ellen had eerst verstaan: zevenkenners. Het heeft even geduurd voordat dat weer gereset was in haar hoofd.
Ze vond het helemaal GEWELDIG. Met hoofdletters. De hele dag kwamen er nog verhalen. Ze gingen een eind rennen. Daarbij had zij gewonnen. Ze is dan wel een kleine spriet, maar ze kan heel hard rennen. Op 'De Werf' in Nederland liep ze de jongens uit haar klas er ook al uit. Daarna gingen ze een eind zwemmen. Dat vond ze eng, dus ging ze langzaam. Maar een ander meisje bleef bij haar en hield een peptalk. Ellen vond het ook erg leuk om nu iets te doen in een groep van alleen maar meisjes. Oftewel, goed dat ze hieraan begonnen is, het past heel goed bij haar.
Ik ben met Theo en Arjan naar de bijles gegaan. En daarna doorgereden naar Zeelandia. Waar we elkaar weer troffen bij de Kooyman (denk dat jullie daar andere associaties bij hebben, papa en mama Koops....) Hier is Kooyman een soort Gamma. Met verschillende vestigingen. Die op Zeelandia is een grote, nieuwe. Heel mooi. En Ard en ik (en Thijs, die moest verplicht mee) hebben een wastafelmeubel uitgezocht. Een kleine wastafel voor Theo en voor Ellen. Kijk, dat is nou het leuke van zelf een huis laten bouwen: dat je tussentijds zomaar nog dingen aan kunt passen. Zo hebben we besloten dat we toch aan de kant van de slaapkamers van de kinderen één badkamer maken. Daarmee vervalt een fonteintje. Dus kan er makkelijk een wastafel komen in Ellen haar kamer. Wat wel weer heel handig is.
Verder hebben we ook lampen uitgezocht. Met mooie melkglaasjes. Dat vond ik in Nederland al mooi. Maar was het er niet meer van gekomen om zoiets aan te schaffen. Als je goeie lampen hebt ga je ook niet zomaar nieuwe kopen. En als je weet dat je gaat verhuizen ga je ook niet meer iets nieuws aanschaffen. Tenminste, geen lampen.
Lampen dus. Voor binnen en voor buiten.
Ook hebben we kleurkaartjes meegenomen, voor de vloer in de eerste plaats, maar ook voor de rest van de woning.
Plus nog een schep en een grote bezem. Om het water uit het huis te bezemen. Dat is gelukt, vanmiddag.
Na het middageten ging Ard naar de baai met Thijs en Ellen. Waar Thijs zich verdienstelijk heeft gemaakt bij de bediening. Hij heeft daar zo'n lol in. En de mensen bij de bar kennen hem ook allemaal. Het is hier ook net een dorp. Ons kent ons. Van een mevrouw aan het strand kreeg hij een grote karko, een schelp met een kreeft erin. Als bedankje.
Aan het eind van de middag is Ard nog met de jongens naar de bouw gegaan. Het water uit het huis geveegd. En ze hebben een hok gebouwd van afvalhout. Voor de leguanen. Die kunnen vast verhuizen.
Ondertussen heb ik de was, van de wasserette, kunnen opruimen, stofgezogen, gedweild. Het was zelfs de hele dag droog. Sinds meer dan een week. Alhoewel Ard aan de baai wel een paar spettertjes gevoeld heeft.
En vanavond had Arjan al weer een verjaardagsfeestje! Zijn derde, en het is nog maar november. In Nederland had hij er 3 in een jaar, denk ik. Ze gingen bowlen. Ik ben meegeweest om hem op te halen. De muziek stond knoerhard aan. Ik ben blij dat ik daar niet 3 uur hoefde te blijven. Maar Arjan vond het leuk. En zijn vriend ook. Ik hoorde hem vanmiddag zeggen in een skype-gesprek dat deze jongen de leukste jongen was van zijn klas. Hij kan nog niemand een vriend noemen, dat kost bij hem meer tijd.

We gaan meer spelletjes doen. Met Thijs heb ik Blokus gedaan (heb ik alweer verloren...). Met Ellen en Theo Ligretto. We leren het steeds beter. En daarna met Theo alleen nog het kaartspel Kolonisten. Ook dat is nog wennen. Maar het is leuk! Dat gaan we vast vaker doen. Zeker nu Theo niet meer op zijn laptop mag....als zijn huiswerk niet goed af is. Je moet toch wat verzinnen. Pubers! Je mag er wel een nieuwe gebruiksaanwijzing bij krijgen :)