dagje dierentuin voor Ellen en Thijs

Vanmorgen stond Thijs al om 5.50 uur voor mijn bed. Aangekleed en wel. En dat op zaterdag. Ik was niet blij...Hij kon ook echt niet meer slapen, zei hij. Toch moest hij op zijn kamer blijven, van mij. Dus ging hij met Lego spelen en met veel herrie een paar keer de deur open en dicht doen. Grr.
Uiteindelijk heb ik nog wel weer even geslapen.
Om een uur of 11 waren Douwe en Stijnie hier om Thijs en Ellen op te halen. Die stonden al lang klaar en hadden heel veel zin in de dierentuin. Ze hebben er ook van genoten. Vanavond onder het eten bleven de verhalen stromen. Over apen, leeuwen, een jongetje dat zijn vinger door het gaas stak, mensen die schildpadden gingen voeren terwijl dat niet mocht. Daar kan Ellen zo verontwaardigd over zijn: dat mag toch niet! En ze doen het toch! Regels zijn regels en dat kan je toch lezen! Heerlijk. En ze hadden lekker gegeten: frikandel en kipnuggets. Alleen jammer dat de kroketten op waren.
Mama, dit was zó'n leuke dag!! Al met al een groot succes.
Toen ze thuis waren mochten ze nog even in het zwembad, lekker afkoelen. Dan kunnen ze ook heel goed samen spelen.
Inmiddels was Arjan mee met Douwe en Stijnie, die hebben ze bij het feestje afgezet. Ben benieuwd naar zijn verhaal, ze gingen met een loko-bus (dan schijnt een gekke bus te zijn....?) en daarna nog zwemmen. Hij had er wel zin in maar vond het ook spannend.

Arjan heeft zich met van alles en nog wat vermaakt. Het is zo heerlijk om die een dag alleen thuis te hebben. Allerlei technische dingen vertelt hij mij dan. Weet u dat, vraagt hij dan. Nee, natuurlijk. Hij weet veel meer dan ik. Inmiddels is zijn kamer een uitstalling van alles wat hij aan technisch materiaal heeft staan. Want er moest nodig weer wat uitgeprobeerd worden.
Om half 3 kwamen Wouter en Vera nog even langs met Theo, op weg naar het strand. En om een doos Kolonisten van Catan te lenen, gingen ze vanavond doen met nog een stel.
Theo ging als een wervelwind door het huis (als een orkaan, verbeterde Arjan mij) Hij tilde Arjan op, kieperde hem bijna in het zwembad. Raasde over de bovenverdieping om zijn zwembroek aan te doen (vergeten bij oom Wouter en tante Vera, gelukkig lag er hier nog 1) rende langs de leguanen.
Dit was een Theo die ze nog niet meegemaakt hadden. Maar goed ook!

En daarna belde Ard nog. Die was op de verjaardag van een schoonzusje geweest. Ja, zo maak je nog van alles mee. Ik zou er haast jaloers op worden. Had wel willen ruilen. Maar ja.
Hij had alle boodschappen binnen. Tot en met de fietspomp! Kids blij.
Komende week moet hij nog de brief van de sportschool halen voor Ellen haar zwemlessen. Die was in alle staten, vanmiddag, toen ze hoorde dat het nog niet naar meester Wendel gestuurd was. Tja, daar kon papa ook niks aan doen, die brief was nog niet klaar. "Maar dan moet ik in het eerste badje beginnen" jammerde Ellen, "want ze zijn hier heel streng, heeft juf gezegd". Dan moet dat maar voor 1 keer. De week erna heeft meester Wendel de brief wel. Daar gaan we nog wel een paar dramatische gesprekken over krijgen, de komende dagen, ben ik bang.
En een rapport van Theo, dat we niet meer gehad hebben. Ook Theo maakte zich ernstig zorgen dat dat niet meer te vinden was. Dan moest hij alle PTA's over doen. De punten die hij in het vorige jaar al gehaald had en die meetellen voor het examen. Maar dinsdag haalt Ard die papieren allemaal op, dus Theo, dat komt ook goed!
Wat een geluk dat Ard naar Nederland moest...