sightseeing

Vandaag heeft Ard Harm en Joram andere stukjes Curaçao laten zien. Vanmorgen eerst naar de vlakte van Hato. Bij de Noordkust, de grotten, San Pedro. Uiteindelijk naar Playa Canoa, vooral omdat ze daar in de buurt Thijs op moesten pikken. Die had een feestje bij Santa Catharina. Eigenlijk was hij liever meegegaan naar de vlakte van Hato, maar dat was geen optie. En later vond hij het feestje toch ook wel leuk. 25 kinderen, waren er.... dat gaan wij niet doen! Het schijnt vrij normaal te zijn hier om ongeveer je hele klas uit te nodigen.
Theo was naar bijles. Kimberley geeft hem en passant ook examentraining. Het klikt bijzonder goed tussen die 2. Nu zijn ze oude examens aan het oefenen en geeft ze hem dus ook tips hoe je snel door een tekst heen gaat enzo.
Vanmiddag is Ard met de logees, Ellen en Thijs naar Boca Sami geweest, informeren hoe het zit met vissen. Ze hebben een bootje gereserveerd voor maandagmorgen: van 6.00 tot 9.00 uur. Ik zei: ik kom wel uit bed als jullie terug zijn.
Verder zijn ze nog naar Kokomo beach geweest, vroeger heette dat Vaerssenbaai. Niet alleen de naam is veranderd, de uitstraling ook. Nogal.
Later gingen ze nog bij Pestbaai langs en bij de flamingo's.
Theo en Arjan bleven thuis. Die zijn helemaal in de ban van vliegeren. Aangezien het overdag flink waait, wil dat goed. Soms vliegen ze bijna mee de lucht in, zo hard gaat het.
Ik moest eerst de power point maken voor morgen, en daarna ben ik lekker in mijn eentje hier naar de baai gegaan. E-reader mee. Het was echt ontspannen. De zon scheen mooi, het was wel vol, maar veel oudere mensen, dus weinig lawaai. Dan hoor je de golven ergens op de achtergrond van je bewustzijn... en zo kon iedereen doen waar hij zin in had.

Morgen is het een bijzondere dag, Femkes sterfdag. Al 13 jaar geleden, het klinkt heel lang, maar het lijkt nog maar kort.
Opa en oma waren op de begraafplaats geweest. Daar bloeiden de sneeuwklokjes, mailden ze. Een teken van nieuw leven. Het beeld van de bloembolletjes hebben we ook altijd voor ogen gehad. Zoals een bolletje afsterft en in de lente een bloem geeft, zo zal ook Femke in de grote lente, als de Here Jezus terugkomt, een nieuw lichaam krijgen en eeuwig leven. Wat een troost.