hagedissen gevonden in huis

Toen ik vanmorgen het hele huis doorging om wasgoed te verzamelen (nadeel van zo'n groot huis: overal verzamelt zich wasgoed, maar niet in de wasmand) vond ik bij Arjan in de badkamer een Hema-bak met stenen, gras, brood en andere vage dingen. Ik kreeg een donkerbruin vermoeden wat er nog meer in moest zitten. Dus toen ik Arjan tegenkwam in de kamer heb ik hem eens aan de tand gevoeld. Het duurde even voor Arjan op durfde biechten wat er in de bak huist. Maar toen vertelde hij: 2 hagedisjes en een baby-leguaan...
Ard en ik gelijk: terugzetten in de tuin. Dat mag niet. Dat gaat nooit goed. Die beesten horen buiten. En nog meer van dat soort goede raad.
Waarop Theo en Arjan triomfantelijk vertelden dat de hagedissen al 3 weken in die bak zitten. Eerst verstopt op Theo zijn kamer. Aangezien ik daar niet vaak kom waren ze nog niet betrapt. Gister had Arjan die baby-leguaan gevangen.
Tja, als ze die beesten dan al zo lang in gevangenschap kunnen houden, zie het dan nog maar even aan. Zodoende hebben ze de bak in de volière gezet. Met het deksel erop, dat wel. Want de gaten in het gaas zijn groot genoeg om de hagedisjes door te laten. En dan is de pret voorbij.
Alhoewel, gister zat ik rustig te lezen buiten. Ineens zit er een hagedis op de armleuning van mijn stoel. Hij sprong bijna bij mij op schoot. Een gil van mij, en weg was hij weer. Dus als je stil blijft zitten komen ze echt wel bij je.
Theo en Arjan zijn vandaag bij de dierentuin geweest. Ik hoop dat ze daar zelf verslag van doen, ergens, want eerlijk gezegd weet ik niet wat ze daar allemaal gezien hebben. Ze waren wel enthousiast.
Daarna hebben ze met Ard nog gesnorkeld in een kleine baai helemaal aan de oostkant, directeursbaai.
Ellen en Thijs hebben zich vooral vermaakt met spelletjes op de computer. Vanmiddag zijn ze nog een poosje met Ard hier naar het strand geweest. Daar heeft Ellen een vriendinnetje gevonden die ook woont op Blue Bay, vorige week gekomen, blijven een jaar. Leuk voor Ellen!
En ik heb me uitgeleefd op het huis: stofzuigen en dweilen. Dat ik warm werk! Het zweet loopt in straaltjes van je rug en je hoofd. Ondertussen nog een paar wassen wegwerken. Dat is hier geen kunst. Tenminste, als je een wasmachine hebt (haha). In anderhalf, twee uur is je was droog. Heel handig. En ook nog alle (3!) badkamers gesopt.
Maar morgen ga ik met Ellen naar de stad. Dat wil zeggen: we gaan naar Punda, de pontjesbrug, winkeltjes kijken en een postkantoor zoeken, want er moet een brief naar Nederland. Bij de kinderbijslag willen ze graag weten hoe het zit met ons.