wit als sneeuw

Terwijl jullie de euro's de kachel door jagen, hebben we hier maar 1 gulden regel: geniet van de zon, de zee en elkaar...! Heerlijk dagje dus, kan ik je wel vertellen!

De dag begon met een laatste blik op ons hagelwit beton... een laatste poetsbeurt en toen eindelijk de coating op de vloer, wat een mijlpaal weer! Ik (Ard) schrijf nu niet alleen dit stukje, maar kon vanmorgen zelfs weer 'aan de klus'. Gelukkig lukt het me weer om voorzichtig aan wat dingen op te pakken, waaronder de vloer deze dag... Mariette nam het vervoer van de kids voor haar rekening, incl een bezoekje weer aan de Vreugdenhil-supermarkt om 220 volt lampen om te ruilen die toch geen 220 maar 110 bleken te zijn, foutje op de verpakking.... maar wij Vreugdenhillen zijn niet moeilijk en geven zonder sputteren het geld retour! Ome Frans zwaait dan wel niet meer scepter in de supermarkt, als je je pas met achternaam daar zien reageren de cassieres iedere keer weer enthousiast.

Theo heeft bij zijn grote bijles-papiamentu-vriendin Kimberly een schildpad gescoord... volgende week neemt hij hem mee naar huis. Of het er iets mee te maken heeft weet ik niet, maar vanaf volgende week gaat de les ook in het Papiamentu... geen verbale diarhee meer dus van Theo maar zoeken naar woorden, hahaha, wat zal dat anders klinken ineens!

Ik heb me lekker uitgeleefd op de vloer, daarna kwam de truck van Kooiman (ik beloof u meneer, we zijn er om half twee meneer...) EXACT om half twee het bestelde hout lossen... wow! Echt maatwerk! Daarna was het tijd voor de baai, gezellig op ons badlaken verdiepter kennis gemaakt met de familie Zandee, erg gezellig zo samen. Het was niet echt fantastisch weer, maar we hebben een lekkere pot voetbal op de witte (zand)mat neergelegd. Arjan scoorde een wereld goal en Thijs ontpopte zich als controlerende middenvelder. Helaas vergat ik in mijn enthousiasme dat je bij een ingooi je schouder heel erg raar moet draaien en dat mijn lijf daar nog helemaal niet aan toe is...

Bartjan verbaasde zich er over dat er bij mij geen verbale @&*%#$ diarhee volgde.. maar het deed wel weer even jodeltjes-zeer.....

Omdat barbequen goed met rechts kan, lagen wat later de satehstokjes lekker te pruttelen op de kolen. We hebben ons heerlijk gewarmd aan het vuur en genoten van een heerlijk koele avond op onze porch vol met visite. Als je dan samen met andere gepassioneerde immigranten praat over je doelen, je wegen, de kinderen en de organisaties waar we voor en mee werken is er alle reden voor een dankbaar en warm gevoel.

Na een snelle afwasronde en schrobbeurten voor de kinderen onder de koude douche, wordt het daarmee tijd voor een Waarbenjij.nu en powerpoint voor de dienst van morgen. Omdat Mariette vorige week tot half 1 's nachts bezig is geweest, heb ik het nu op me genomen de waarbenjij te vullen... stel je voor, anders hadden de vroege lezers in Nl een lege postbus aangetroffen omdat de kerk van Curacao om half 9 al moet kunnen be-amen...