2 jongens naar Miami!

Vanavond kreeg ik de papieren bij de judotraining. Theo en Arjan mogen allebei mee naar Fort Lauderdale voor de Amerikaanse Kampioenschappen. Super leuk. Er doen 800 judoka's mee uit meer dan 10 landen. En dat heb ik allemaal in het Papiamentu gelezen, want die brieven zijn niet in het Nederlands. Ik weet zelfs wat ze mee moeten nemen, aan papieren en kleren. Eigenlijk heb ik best wat opgestoken bij Annemarie.

Ellen heeft vandaag haar spreekbeurt gehouden. Ik had er niet veel fiducie in. Ze had het min of meer uit haar hoofd geleerd. En door haar sterke associatie en warrige gedachtegang is het voor haar erg moeilijk om een goed lopend verhaal te vertellen. Toch vond de juf dat het goed ging. Ze had het leuk gedaan en was enthousiast over het onderwerp: de zorgboerderij.
Het grappige was dat zij zelf zag hoe de kinderen reageerden op het verhaal. Bijvoorbeeld toen ze vertelde dat er wel 2000 kippen waren in de schuur. Dat zie je hier echt niet! Dus die kinderen zaten met open mond te luisteren. Waardoor Ellen zelf ging twijfelen of het wel klopte. Ze checkte naderhand bij mij of het waar was.
Ze was reuze-trots op zo'n goed cijfer! En terecht. Kleine meisjes worden groot.

Vanavond heb ik pizza gebakken. Nu had ik laatst maïsmeel meegenomen. Want ze hadden geen gewoon broodmix. Ard twijfelde of dat wel lekker was. Maar, probeer het maar.
Vandaag was het zover. Ik kan jullie allemaal verzekeren: voor een normale Nederlander is het niet lekker. Ard en Arjan kregen niks naar binnen. Thijs at alleen het bovenste eraf. Ellen en ik hebben het naar binnen gewerkt en we waren blij toen ons bord leeg was. Alleen Theo zei: Wat heerlijk.
Conclusie: niet voor herhaling vatbaar. Doe toch maar een pak van Grand'Italia ofzo. Ik zal ook nog eens een duik in het kookboek nemen. Maar recepten met gist vind ik altijd zo'n gedoe. En zelfrijzend bakmeel hebben ze hier niet altijd. Ik weet ook niet precies wat dat in het engels is...

Weekend....