alweer één schilder

Vandaag kwam onze eigenwijze, langzame schilder (om geen ander woord te gebruiken) Hij begon met de badkamer te schuren. Toen ging hij de badkamer verven. Waarna ik vroeg of hij de kamer ook ging doen? Wat ik drie keer moest vragen voordat hij mij begreep. En of zijn collega nog kwam? Ja ja, die zou nog komen. Ik de hele ochtend wachten. Want die jongen wordt dan gebracht door de aannemer. En die wilde ik nog een lief aankijken of hij gauw die stopcontacten gaat maken...
Maar ja, geen aannemer, geen tweede schilder. En de schilder die er wel was, die ging de randjes bij de vloer zitten verven, na de badkamer.
Bij die actie had ik al wel door dat op deze manier vandaag in elk geval niet de kamer afgeverfd zou worden. Ik denk dat we nu al wel 5 keer tegen elkaar gezegd hebben: Als ze een beetje doorwerken, dan moet het vandaag wel lukken!
Morgen zitten we zo'n beetje 2 weken tegen de steigers aan te kijken, heb ik 2 weken lang elke morgen het karton over het aanrecht gelegd, de banken bedekt, de kamer leeggehaald en badlakens voor de deuren gelegd. Het is een keer welletjes.

Vanmorgen heb ik het tweede raam van Ellen haar kamer schoongeboend. Jammer genoeg kreeg ik de horren er niet uit. Dus het is een beetje lastig om de ramen en de horren echt goed schoon te krijgen. Maar het scheelt veel, zag ik vanavond toen het donker was! Vooral in het donker zie je het stof op die horren goed. zo zie je hier in de kamer ook dat ik één hor wel gedaan heb en de andere 3 nog niet. Tja, het gaat maar met kleine beetjes tegelijk. En nu heb ik al veel last van mijn handen. Al dat geboen en gewring is niet goed voor mijn handen. Slijtage rukt op....

Toen ik net terug was van school en boodschappen doen, een uur of half 2, ging de schilder buiten aan de gang. Wat bleek: de verf was op. In plaats dat hij dan, bij de laatste halve emmer, zijn baas inlicht. Nee, hij wacht tot alles op is. Gaat dan eens bedenken wat hij zal gaan doen. En belt dan de baas.
Daar zakt mijn broek van af.
Ik heb maar gauw Ard gemaild over het één en ander. Anders is het ook zo'n tegenvaller voor hem als hij thuiskomt.

Ard had vandaag een opsteker. Hij heeft een goed verhaal in elkaar gezet en zo een heleboel geld binnengehaald voor de VPCO. Geld dat beloofd was na de storm van ruim een jaar geleden, alleen dan moest er wel een duidelijk verhaal liggen van de schade. Dat verhaal is er nooit gekomen. Dus het geld ook niet. Maar nu wel! Het is ook hard nodig. Erg fijn dat de toezegging nu binnen is. Om dat te vieren gaan we zo nog even naar het Riffort. Een lekker ijsje eten. Kids in bed. Theo past op. Heerlijk.