huiswerk

Vanmorgen heb ik weer geholpen bij de bieb. Nu mocht ik de boeken in de computer zetten. Als alles klopt is het heel simpel. Leuk werk, trouwens. En hoe verschillend kiezen kinderen.
Julia, bieb-oudste, wilde graag aandacht geven aan de kinderboekenweek. Zij is naar de bruna geweest. Daar heeft ze een paar posters gekregen en de boeken die gewonnen hebben. Ik vertelde van de CD "Lef" die wij gekregen hebben en van de christelijke kinderboekenweek. Dat is hier helemaal niet bekend. Dus volgend jaar gaan we informatie uit Nederland vragen. Kunnen we daarvoor nog bij de Book-Inn terecht?? Hebben jullie eventueel posters over? We moeten toch ergens beginnen met onze zoektocht.
Vanmiddag had Ellen huiswerk. Rekenen. Eigenlijk waren het heel veel sommen. Ze moet nu ook bezig met de tafels. In haar klas zijn de kinderen al verder met de tafels, ze beginnen blijkbaar veel eerder.
En ze moest sommen maken met splitsen: bovenaan stond (bijvoorbeeld) 20, streep eronder, en een verticale streep met aan de linkerkant (bijv.) 4, dan moest zij invullen: 16. De eerste gingen heel moeizaam. Het waren wel 5 rijen met 8 mogelijkheden. Dus ik dacht: daar zijn we de hele middag verder mee bezig. Dat viel gelukkig mee. Ineens kreeg ze een ingeving: ik heb nog een rekenrekje van 100. Die haalde ze snel op. En vervolgens maakt ze in sneltreinvaart de hele verdere bladzij. Tja, het zal niet de bedoeling van de juf zijn geweest. Maar waarom zal ik haar verbieden om dat rekenrekje te gebruiken als ze daarmee zo geholpen is? Ellen heeft visuele ondersteuning hard nodig, maar dan kan ze het ook prima.
Als ze 19 - 3 uit moet rekenen, dan snapt ze ook zomaar dat je dan 9 - 3 uit kan rekenen = 6 en dan 10 erbij: dus 16. Ik moet zeggen dat ik haar gedachten niet volgen kan. Waarom is 9-3 lastig, maar snap je daarna wel meteen dat je dan 10 erbij moet doen als het om 19-3 gaat. Maar goed, er bleef nog genoeg tijd over om met Ard en Thijs naar de baai te gaan. Daar hebben ze lekker geknutseld met Tamara.
Theo heeft zich gebogen over zijn wiskunde. Het is allemaal herhaling, roept hij steeds. Jaja, dan zou je dus allemaal hoge cijfers moeten halen, want vorig jaar ging het ook goed met wiskunde.
Gisteravond heb ik hem overhoord voor Techniek. Daar had hij een herkansing voor. Ik vroeg allemaal dingen uit zijn boek die hij niet wist. Nee, zei Theo, dat vroeg die leraar de vorige keer ook niet. Hoe naïef kun je zijn!
Dus hij moest het van mij nog een keer goed leren.
Maar die leraar vraagt dan vandaag wel weer dezelfde dingen als de vorige keer. Wie is er nou naïef??
We zullen zien of hij nu een voldoende haalt. Het ging over elektriciteit aanleggen. De kleuren van de draden enzo. Ik heb er dus ook nog wat van geleerd. En, wie weet, kan Theo nu ook een lamp ophangen.
Arjan hoefde voor de verandering eens geen huiswerk te maken: die heeft elke donderdag een taaltoets, hoorde ik vandaag. Maar, vertelde hij, ik heb nog niet lager dan een 8 gehaald. Dat zit dus wel goed.
Op de bouw hebben ze palen gezet. Morgen beginnen ze met de lange muren te metselen. Vroegen wij: wanneer komt dan de container met de materialen. Zegt die aannemer: die gaat volgende week uit Nederland weg!
Wij: HUHHHHHH??? Die is toch al lang deze kant op gegaan.
Misverstandje. De architect vertelde dat de container met deuren en kozijnen volgende week weggaat. De rest is inderdaad allang hier. Ergens. Beetje vreemd dat de aannemer dat niet weet.
Mijn auto is nu weer bij de garage. Ik zal wel blij zijn als de versnelling gemaakt is. Het is lichtelijk genant als je met een gangetje van 40 km over de rondweg kruipt omdat hij in de eerste versnelling blijft hangen. Je mag trouwens nergens harder dan 80 op het eiland. En het zijn maar kleine stukjes, meestal mag je hooguit 60. En er zijn genoeg stoplichten waar ik even de auto uit kan zetten en overnieuw starten. Maar dat reed niet echt fijn. Hopelijk is hij snel gemaakt.
Nu is het woensdag geweest. Maar we hebben geen gasfles gekregen. Blij toe dat we er eentje te leen hebben. Zodat we toch fatsoenlijk kunnen eten. Heerlijk macaroni met heel veel paprika. Alleen Theo houdt daar niet zo van. Maar die heeft geleerd om zonder zeuren zijn bord leeg te eten. En zo blijven we tenminste gezond. Gister lagen in de winkel paprika's uit de USA: 15,90 per kilo! En paprika's hier van het eiland: 5,90 per kilo! Proef je dat verschil, vroeg Theo. Nee, dat denk ik niet. Ik proef alleen het verschil in mijn portemonnee. Nogal.

stukje van Ard: na veel vliegellende de afgelopen week (maar ja, wie gaat er dan ook 3 keer per week heen en weer vliegen...) was het gisteravond gesmeerd verlopen. Vergaderen tot goed 9.00, nog even gezellig een ijsje eten in Kralendijk down-town, om 9.40 op het vliegveld, 10.10 instappen en om 10.40 was ik thuis op de bank.... alsof je de bus pakt! Maar (ik hoop dat Ruud Vos meeleest, vertel het hem anders maar) wel leuke gesprekken gehad met nederlendse F50-vliegers die hun collega's assisteren op de ex-KLM Fokkers... eindelijk een keer gevlogen in een F50 en op Hato de Retro-737 van American Airlines gespot... Mijn dag kon niet meer stuk!!! Daarbij de uitnodiging om eens wat te schrijven over Insel-air en op de airside foto's te maken... nu nog een opdrachtgever vinden (P&V??)