overbelast

Ard is vanmorgen gelijk naar de dokter gegaan, nadat hij de kinderen op school had afgezet. Nou, dan moet het wel heel erg zijn! Hij verging gister ook de hele dag van de pijn in zijn schouder. Om half 8 was hij bij de dokter, om 10 voor 8 zat hij binnen. Maar die dokter vertrouwde het niet, stuurde hem door naar het ziekenhuis voor foto's en vervolgens is hij de hele morgen zoet geweest met wachten. Eerst in het ziekenhuis. Overigens kwam er niets bijzonders uit de foto's. Gelukkig...
Maar ja, die pijn komt ergens vandaan. Waarschijnlijk van een ontstoken peesblad: overbelast. Ja, en dat komt mij niet zo vreemd voor. Gezien zijn activiteiten van de afgelopen weken.
Maar wat nu?? Hij moest zo snel mogelijk naar een fysiotherapeut. Daar kan hij donderdag terecht. En de medicijnen die de dokter voorschreef kreeg hij niet mee omdat het niet te combineren is met medicijnen die hij al gebruikt.

Vanmorgen kwam de schilder weer (die ik liever zie gaan dan komen). Hij ging de halletjes een beetje schuren (veel stof, dus) en bijwerken. Toen ik terugkwam van boodschappen doen was hij met mijn verf aan de gang. Dat vond ik toch wel erg brutaal! Kijk, wij hebben de aannemer betaald voor het verfwerk. Inclusief verf. Dat was op, afgelopen donderdag, dus dan mag je verwachten dat de aannemer voor nieuwe verf zorgt. Voor de zekerheid had Ard vast een emmer meegenomen, zodat ik de tweede badkamer kon gaan verven. Maar het was niet de bedoeling dat die snuggere hannes alle verf her en der zou gaan versmeren. Ik heb het even aangezien, toen dacht ik: als ik niks zeg, dan is vanmiddag die emmer leeg.
Dus vroeg ik hem waarom hij mijn verf gebruikte.
Logisch antwoord: omdat mijn verf op is.
Waarop ik vroeg waarom zijn baas geen nieuwe verf meegenomen had.
Die vraag was te moeilijk. Nadat hij daar een poosje over nagedacht had ging hij zijn baas bellen. En zette hij de emmer terug in de badkamer.
Waarna hij niet zoveel meer te doen had. En hij maar buiten op de voorporch aan het schuren ging.
En ik halverwege de middag merkte dat de hele kamer onder een stoflaag zat.

Maar ik heb lekker geverfd, vandaag. Het ziet er best al mooi uit. Alleen langs de randen en in de hoeken moet het nog beter. Die badkamer zit aan de noordkant van het huis. Er zit 1 klein raam in, dus ik heb er niet zulk goed licht. En dan ook nog streperige schaduw door de shutters. Aan de andere kant, als ik het nu niet goed zie, dan zal het in de toekomst ook wel acceptabel zijn. Morgenochtend maar weer eens kritisch kijken.

Aan het eind van de middag kwam Ard thuis met de architect. Die is voor de zoveelste keer het huis doorgelopen en is het volkomen met ons eens dat dit geen manier van doen is.
Wij zijn dus niet gek?
Nee.
De manier waarop het gaat is beneden alle peil. En dan ziet, wat ze doen, er ook nog eens bedroevend slecht uit.
Blij toe dat hij het met ons eens is. Al betekent het wel dat er dingen overnieuw gedaan moeten worden. Waarna de zooi nog weer meer wordt. Maar we willen toch echt dat het netjes afgewerkt wordt. Dat mag je wel verwachten van een nieuw huis. Dan gaat het om randjes langs de binnendeuren, waar ze eerst de kozijnen te ruim gemaakt hebben. Daarna pasten de kant-en-klare kozijnen uit Nederland er niet in. Dat hebben ze opgelost met houten planken. Die zag je vervolgens wel, en daar moest iets overheen. Een lastige klusje en het is tot nog toe niet gelukt. Ja, er zit een hoop vulmiddel in gestopt, maar dat werkt niet.

Nu zit ik er over te piekeren wat ik zal doen als die schilder hier morgen weer gedumpt wordt. Tenslotte heb ik hier geen bezigheidstherapie ofzo. Als ze niks zinnigs te doen hebben kunnen ze beter ergens anders heen gaan.
Maar ik weet niet of ik het lef heb om dat mee te delen....