in de gloria

Theo kwam thuis aan het eind van de middag: met 3 vette negens! Hij was dus helemaal in de gloria. Wat ik me goed voor kan stellen. Maar wat vrij irritant is voor de rest van het gezin. Hij ratelde aan één stuk door en aangezien zijn stem aanmerkelijk gezakt is is het volume toegenomen. Helemaal in dit huis met een stenen vloer en geen gordijnen, dat galmt behoorlijk. Gelukkig hebben we Ritalin, zodat het voor iedereen weer wat beter te hanteren was.
Van de week was er op het nieuws (in Nederland, ja dat hou ik ook nog een beetje bij) dat een psychiater het advies had gegeven om kinderen met autisme en ADHD eerlijk te vertellen hoe de vork in de steel zat met Sinterklaas en zwarte Piet. Waarop er allerlei commentaar kwam van mensen die er 0,0 verstand van hebben. Die vonden dat zielig, want zulke kinderen hebben ook recht op feest. Nou, wij hadden 12 jaar geleden zelf al bedacht dat het niet handig was om er zoveel spanning bij te stoppen. We hebben altijd benadrukt dat het een verkleedfeest is. Sinterklaas bestaat niet echt, maar het is wel een leuk feest. Papa en mama kopen de cadeautjes. Zodat onze kinderen wisten hoe de vork in de steel zat en het toch leuk was. Dan was er nog spanning genoeg: welke cadeautjes krijg ik en hoe gaat het op school en dan vlak erachteraan oud en nieuw met vuurwerk. Theo werd er altijd heel erg druk van (en nog) en Ellen krijgt er altijd buikpijn van. Maar hier is dat in elk geval veel later begonnen omdat je weinig merkt van Sinterklaas. Ja, hij komt wel aan in de haven en in de winkel zie je wel pepernoten. Maar verder leeft het niet erg. Ook op school wordt er niet veel nadruk op gelegd. Het wordt gevierd en dat is het. Daarmee zagen wij dat het voor onze kinderen voor veel minder spanning zorgt.
Inmiddels slaat de oud-en-nieuw-koorts wel toe. Zijn de jongens erg nieuwsgierig hoeveel vuurwerk ze kunnen kopen voor hun geld. Arjan heeft al bedacht waar zijn goede-doel-geld naar toe gaat: naar de kerk van Zeewolde. Lief hè?
We zullen blij zijn als we weer een weekje in het nieuwe jaar zitten. Al het vuurwerk verknald is, de top-2000 achter de rug is en we eindelijk in ons nieuwe huis zitten.
Maar als Theo zijn cijfers zo goed blijven gaan, dan mag hij van mij wel in de gloria blijven. Dat heb ik er dan wel voor over.

Maandag gaat de vloer erin. Dat moet 3 dagen drogen. Dan gaan de stukadoors buiten aan de gang. Eind volgende week kan de coating aangebracht op de vloer. En dan kunnen we zo'n beetje de verhuisdatum gaan vaststellen.
Vanmiddag ben ik weer ijverig begonnen met ramen lappen. Wat een rotwerk met die kleine ruitjes. Ik zou bijna heimwee krijgen naar die enorme lappen glas aan de Boomkleverlaan. Bijna....
Het is hier bijna net zo erg als bij Willemieke. Die had laatst op haar hyves staan dat ze meer dan 20 ramen heeft. Toch, Willemieke?? Hier hebben we 17 ramen en nog 7 glazen deuren. Beneden. Boven hebben we ook nog 8 kleine raampjes. Hoezo een kasteel...Die ga je niet voor je lol even allemaal achter elkaar aan doen. Ik hoop ook dat het voorlopig even niet hard regent, want dan zie je er ook niks meer van. Dan spettert het stof en zand op de ramen.

Thijs had gister nog een leuke stunt: hij stond op de weegschaal en riep tegen mij: Oooooo, ik ben wel een kilometer gegroeid!! Helaas was het van 21,3 naar 20,9 gegaan. Hij snapt het nog niet helemaal. 't Was wel komisch.