Hoe het afliep met de hagedissen.....

Vanmorgen ging Ard al vroeg op pad met de jongens. Bij Zuikertuintje heeft hij met Daniel de overdracht van de auto gedaan: de huurauto is nu ons eigendom. Lekker idee!
In die tijd zijn Theo, Arjan en Thijs naar de dierentuin geweest. Zie Theo's blog van 18 juli: veel apen en verder niet zoveel bijzonders. Gelukkig vond Thijs het wel bijzonder. Als je 6 jaar bent kijk je iets anders tegen de wereld aan dan 10 jaar later.
En daarna hebben ze een bak gekocht voor de hagedissen en de leguaan.
In die tijd ben ik met Ellen naar de stad geweest. Wij hebben lekker geshopt, meiden onder elkaar. We hebben alle straatjes in Punda afgeschuimd, overigens lijken al die winkeltjes op elkaar. Veel juweliers, daar zijn we maar niet naar binnen gegaan, dat ligt een beetje boven ons budget. Verder veel souvenirs. Aangezien we hier nog 3 jaar hopen te blijven hebben die souvenirs niet zo'n haast.
We zijn bij de MacDonalds even gaan zitten: om half 11 in de ochtend wilde Ellen al wel een Happy Meal. Het werd even goed 10 voor 11 voor we aan een tafeltje zaten. Niet dat het zo druk was, maar het werktempo ligt ook daar aanmerkelijk lager dan bij de Mac op Strand Horst! Nou ja, dat weet je als je hier woont. En wij hadden geen haast.
Die frietjes trokken mij niet zo op dat tijdstip van de dag. Dus ik heb het gehouden bij een cappuccino met apple pie. Heerlijk.
Er kwam een mooie donkerbruine mevrouw naast ons zitten met 2 schattige kindertjes die heel erg genoten van hun eten en dat uitbundig aan hun mama vertelden. Ondertussen werd er aan de andere kant van het glas een heel stuk asfalt afgebroken, waarop dat meisje, hooguit een jaar of 3, zei: i, i, kijk nou!
Dat is echt zo'n papiamentse uitdrukking: i, i, en dat klinkt dan zo grappig bij een klein grietje.
Aan het eind van de ochtend waren we weer bij de Annabaai gekomen. Daar zijn we op een bankje gaan zitten toen net de pontjesbrug openvoer.
Er kwam van alles langs aan bootjes. Maar de grote containerboot die we al een poos op zee zagen liggen, bleef maar in de verte. Dus zijn we nog maar een eindje gaan wandelen bij de boogjes langs om een ijsje te halen en toen we die eindelijk hadden en weer bij de Annabaai waren kwam dat schip eindelijk dichterbij. Het is erg leuk om een groot schip zo vlak langs je neus te zien gaan.
Toen vond Ellen het welletjes (en ik ook) en zijn we richting huis gegaan. Daar lag een briefje van Ard dat ze naar Blue Bay waren. Mooi, dat waren wij ook van plan. En er stond dus een terrarium die Theo had gekocht. Met hagedis en leguaan.
Alleen toen we aan het eind van de middag weer thuis waren was het enkel nog de leguaan. Hij heeft de andere 2 om zeep geholpen.
Arjan vertelde dat die leguaan wel 2 meter kan worden, waarop ik snugger concludeerde dat hij dan niet meer in zijn nieuwe onderkomen past. Maar wel in de volière, zeiden die slimmeriken. En over 3 jaar is hij volwassen. Hij eet ook alles: paprika, appel, banaan, mango, meloen. En of ik hem wel goed eten en drinken wil geven, donderdag en vrijdag als zij naar Bonaire zijn.
Het is niet echt mijn hobby, maar wat moet ik anders? Ik kan hem toch moeilijk in de gauwigheid even dood laten gaan?