Diabaas

Vanmorgen kwam de auto met diabaas toch nog. Wat betekende dat ik aan het scheppen en harken ben geweest. Nou, als je denkt dat Flevolandse klei zwaar is....Diabaas is ook een ramp. Het is een kruising tussen klei en steen. Ik heb een half uur staan zwoegen, toen was het tijd om de kinderen van school te halen. Ik blij! Heb gelijk Arjan erop voorbereid dat hij vanmiddag zijn krachten erop mocht beproeven. Theo was ook vroeg thuis, dus dat kwam mooi uit. Voordat Ard thuis was was de bult redelijk glad getrokken. Nu het grint er nog overheen. Dat is wel meer, maar gaat ook lichter. Theo is al begonnen. Hij doet voor school toch niet veel meer. Ze zitten hun tijd uit. Hoe ging dat bij ons, vroeger? Ik had een beetje dezelfde soort vakken (geen Papiamentu, wel Frans, geen natuurkunde, wel biologie en geschiedenis!)
De tegelzetter is nog druk bezig geweest. Dat wil zeggen: druk op zijn Antilliaans. Het is best een aardige man die in elk geval zijn best doet. Maar het tempo ligt niet bijster hoog. Zijn vrouw heeft de hele dag gevoegd. Kan ze netjes!
Aan het eind van de dag, toen de wc-pot erop zou gaan zag hij dat de pot beschadigd was. Da's balen, nu zien dat we hem geruild krijgen.
En toen de wasbak (wasbakje) aan de muur ging en het water uitgeprobeerd werd, bleek de verkeerde kraan dichtgedraaid te zijn. En spoot het water de badkamer in. Dat was niet de bedoeling. Voordat Ard de goede kraan gevonden had was het al een waterballet geworden. In de tuin, tussen huis en appartement, zitten nl. 3 hoofdkranen die je dicht kunt draaien. Dat waren er 2 teveel, zeg maar.
Voordat het hele appartement blank stond was het wel verholpen, dat wel. Maar het vergde enig dweilwerk. Wat de tegelzet-mevrouw heeft gedaan. Gelukkig maar, want toen had ik net het eten op tafel staan...
Vanavond hebben we nog weer geschuurd en geverfd. Hoe verder je komt, hoe meer je ziet wat er nog even gedaan moet worden.